اعمال پرایمر و کاربرد آن در بتن
بتن متخلخل است و به طور پیش فرض دارای ترک های کوچک است. رزین پلی استر به کار رفته در لمینت نسبتاً چسبناک است و نمی تواند به راحتی به منافذ کوچک و ترک ها نفوذ کند. پرایمر به عنوان یک لایه مرطوب کننده عمل می کند که از تماس آلاینده های خارجی با لایه های فایبرگلاس جلوگیری می کند. پرایمر را باید با استفاده از قلم مو در مقیاس های کوچکتر یا غلتک فوم در مقیاس های بزرگتر اعمال کرد.
مقادیر پرایمر مورد نیاز برای سطوح بتنی به تفصیل در جدول زیر آمده است.
تخلخل |
پوشش پرایمر (کیلوگرم در متر مربع) | ابزار | توجه |
تخلخل کم |
0.25 |
غلتک های پلی استر (مناطق بزرگتر) یا برس های رزینی (مناطق کوچکتر/پیچیده) توصیه می شود. | اگر تخلخل کم باشد، پوشش باید به پرایمر کمتری نیاز داشته باشد، زیرا به اندازه کافی سطح را می پوشاند. |
تخلخل زیاد | >0.5 |
اگر تخلخل زیاد باشد، پرایمر بیشتری مورد نیاز است، زیرا مایع وارد منافذ می شود. |
اعمال لمینیت کامپوزیت
در این بخش مراحل لمینیت مورد نیاز برای ایجاد پوشش فایبرگلاس توضیح داده شده است. تمامی مراحل زیر در شرکت فراسطح زرفام با کادر مجرب اجرا می شود.
- برش الیاف
این مرحله سایز الیاف مد نظر مشخص شده و براساس آن برش بریده می شوند. در بیشتر موارد، الیاف 450 یا 600 گرمی توصیه می شود. اعمالکنندهها باید الیاف را به بخشهای قابل مدیریت تقسیم و اندازه آن را متناسب با ناحیه تعیینشده برش دهند. برای کف های بتنی، این باید بزرگتر از تعمیرات کوچک باشد. در همه موارد، الیاف باید از ناحیه ای که در آن اعمال می شود بزرگتر باشد.
توجه: همپوشانی الیاف به منظور اطمینان از عدم درز باید رعایت شود.
- لایه چینی الیاف
رزین را با کاتالیزور با استفاده از یک همزن مخلوط کنید. مطمئن شوید رزین و کاتالیزور کاملا مخلوط شدند.
توجه: از حباب های هوای بیش از حد اجتناب کنید، اما مطمئن شوید که کاتالیزور به طور کامل در رزین پخش شده است. هوای اضافی باعث ایجاد حباب می شود که لمینت را ضعیف می کند.
احتیاط: این مرحله باید زمانی انجام شود که هوا خشک است. اگر شک دارید، بهتر است صبر کنید تا یک هوا خشک تر شود.
توجه: رزین تازه کاتالیز شده باید بلافاصله استفاده شود. هنگامی که کاتالیزور به رزین اضافه شد، قابلیت چسبندگی و ضد آب بودن خود را از دست می دهد.
- لمینت را یکپارچه کنید
سپس از یک غلتک پارویی برای یکپارچه سازی لمینت استفاده کنید، سطح لمینت شده را صاف کنید و حباب های هوا و رزین اضافی را خارج کنید. این عمل بسیار مهم است زیرا حباب های هوا باعث ایجاد ضعف های ساختاری در کامپوزیت میشوند که یکی از دلایل اصلی شکست کامپوزیت ها است.
- اجازه پخت لمینت را بدهید
هنگامی که لمینت یکپارچه شد، اجازه دهید تا سفت شود یا “پخت شود”. این به رزین زمان می دهد تا به صورت متقاطع پیوند بخورد و ساختاری قوی ایجاد کند.
زمان پیشنهادی برای پخت رزین: 24 ساعت (زمستان) و 12 ساعت (تابستان).
- روکش رزین را آماده کنید
پس از سفت شدن لمینت، روکش را آماده کنید. این فرآیند شامل مخلوط کردن آن با یک کاتالیزور و یک خمیر یا پودر رنگ است. برای کاربردهای کف، مانند مواردی که در تراس ها، راهروها، بالکن ها و در مناطق مرطوب یا لغزنده استفاده می شود، پوشش ضد لغزش مطلوب است. این شامل افزودن مقدار مشخصی از سنگ ریزه های غیر لغزنده به رزین در طول فرآیند اختلاط است.
توجه: اندازه سنگ ریزه باید با توجه به هدف انتخاب شود.
توجه: برای به دست آوردن مقدار بهینه سنگ ریزه بدون لغزش در هر حجم رزین، به دستورالعمل های سازنده مراجعه کنید. قبل از استفاده اطمینان حاصل کنید که ماسه به خوبی مخلوط شده است.
- کاربرد پوشش
یک لایه رزین روکش روی سطح بتن کامپوزیت شده بریزید. مراقب باشید از اعمال بیش از حد خودداری کنید زیرا باعث ایجاد یک سطح بیرونی شکننده می شود. در عین حال، اطمینان حاصل کنید که رزین کافی برای پوشاندن لمینت الیاف شیشه وجود دارد. از یک غلتک فوم برای پخش کردن پوشش روی سطوح بزرگتر استفاده کنید.
توجه: به دستورالعمل های سازنده برای مقادیر خاص رزین در هر متر مربع لمینت مراجعه کنید.
پس از اعمال پوشش رویی، زمان کافی برای سفت شدن و پخت آن فراهم کنید. میانگین زمان پخت از 2 تا 12 ساعت (تابستان) تا 24 ساعت (زمستان) متغیر است که می تواند از پروژه ای به پروژه دیگر متفاوت باشد.